30 i 31 stycznia 2014 r. w Warszawie miało miejsce wydarzenie ważne dla wszystkich zainteresowanych problematyką osób starszych oraz samych seniorów. Odbył się pierwszy krajowy Kongres Zdrowego Starzenia, którego głównym inicjatorem i organizatorem był prof. Bogusław Smoliński - konsultant krajowy w dziedzinie zdrowia publicznego i pracownik naukowy Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Dla zespołu projektu PRACTA jest to istotny sygnał, iż zaprojektowane przez nas badania wpisują się w sedno dążeń wyznaczonych przez twórców Kongresu. 

Wdrażanie długofalowej polityki senioralnej uwzględniającej edukację społeczeństwa oraz promocję zdrowia od wczesnych lat życia można uznać za myśl przewodnią dwudniowych obrad. Przyszedł czas na dojrzewanie do zmian wywołanych procesami demograficznymi – są one konieczne na poziomie rządowym, lokalnym oraz systemowym. W proporcjach wiekowych naszego społeczeństwa coraz wyraźniej swoją obecność będą zaznaczały osoby z grup najstarszych. Istotnym sygnałem świadczącym o świadomości tego zjawiska była deklaracja marszałek Sejmu Ewy Kopacz o powołaniu stałej komisji sejmowej mającej zajmować się polityką senioralną oraz utworzenie Parlamentu Seniorów. W tym kontekście podczas Kongresu intensywnie dyskutowano konieczność wyraźnego nakreślenia priorytetów, opracowania planów, a następnie wdrażania rozwiązań skutecznie wspierających starzenie się w zdrowiu i jak najlepszej jakości życia.

Kongres zgromadził przedstawicieli najwyższych szczebli z zakresu polityki społecznej, ochrony zdrowia, sportu, ubezpieczeń oraz nauki, co sprawiło, że tematyczny zakres kolejnych debat był bardzo szeroki. Podkreślano rolę współpracy międzyresortowej na płaszczyźnie administracyjnej, a także interdyscyplinarnej w zakresie opieki zdrowotnej i profilaktyki. Istotne miejsce zajęły też debaty na temat kształcenia i roli geriatrii w polskiej medycynie najbliższych dziesięcioleci. Pojawiły się tematy związane z zatrudnieniem i  gospodarką, które to dziedziny również będą wymagać dostosowania do przeobrażeń demograficznych. Zaprezentowano w tym świetle wyzwania, przed którymi staniemy, ale także pojawiły się optymistyczne perspektywy przyszłości uwzględniające między innymi rozwój tzw. srebrnej gospodarki. Profesor Smoliński akcentował, że dobra kondycja zdrowotna i aktywizacja seniorów jest w interesie ogółu społeczeństwa.

W kolejnych sesjach przewijała się również tematyka dotycząca znaczenia konsultacji społecznych, pozalekarskich specjalności medycznych (pielęgniarek, fizjoterapeutów, asystentów społecznych) czy wreszcie potrzeb psychologicznych samych osób starszych. Z naszego punktu widzenia ostatnie z wymienionych zagadnień były jednak zbyt skromnie reprezentowane w toku debat. Podsumowując, Kongres jako wydarzenie pionierskie jest jednak niewątpliwie wydarzeniem wartym kontynuacji i rozwoju, gdyż łączy w przyjaznej atmosferze nieraz dość odległe specjalności stykające się z problemami osób starszych. Pozostaje mieć nadzieję, że jego owoce pozwolą wykształcić ogólnospołeczną postawę otwartości na potrzeby seniorów i zbudować na niej system wspierania, dla którego będą oni priorytetowym podmiotem.

Więcej o Fundacji na rzecz Zdrowego Starzenia się, która była organizatorem wydarzenia można przeczytać pod adresem: http://www.zdrowestarzenie.org/